Zespół 65 studentów archeologii z Uniwersytetu w Bournemouth badających stanowisko z epoki żelaza w hrabstwie Dorset w południowo-zachodniej Anglii może pochwalić się znaczącym odkryciem. Podczas kopania w miejscu zwanym Duropolis, w pobliżu wsi Winterborne Kingston we wrześniu ubiegłego roku, znaleźli oni szkielety ludzkie i zwierzęce zakopane w głębokich dołach, które pierwotnie zostały wykopane w celu przechowywania zboża.
Ofiary odkryte w piwnicach zaadoptowanych na groby
Stanowisko w Dorset zostało dokładnie przebadane i pozytywnie zidentyfikowane jako odpowiednik dzielnicy mieszkalnej na obrzeżach większej osady, która została zajęta około roku 100 p.n.e. Studenci i zawodowi archeolodzy pracujący na tym stanowisku odkryli ruiny wielu okrągłych domów, które były typowymi mieszkaniami ludzi z epoki żelaza, wraz z mnóstwem dołów magazynowych.
Niektóre z nich były używane wyłącznie do przechowywania, ale niektóre zostały w pewnym momencie przekształcone w groby, ponieważ sposób użytkowania stanowiska zmieniał się z czasem.
„Miejsca w całym Dorset w późnej epoce żelaza* są wyjątkowe, ponieważ tutejsze społeczności chowały swoich zmarłych na określonych cmentarzach” – wyjaśnił archeolog z Bournemouth i kierownik wykopalisk dr Miles Russell w komunikacie prasowym wydanym przez jego uniwersytet. „Gdzie indziej w kraju byliby oni albo skremowani, albo umieszczani w rzekach, ale w Dorset wydaje się, że robili to raczej inaczej”.
*Epoka żelaza w Wielkiej Brytanii rozpoczęła się w około 750 roku p.n.e. i trwała aż do inwazji Rzymian w 43 roku n.e., dlatego dr Russell odnosi się do miejsc znalezionych w Dorset jako „późnej epoki żelaza”.
Duropolis – miasto z epoki żelaza znalezione w Dorset
Wewnątrz świeżo wykopanych dołów studenci archeologii odnaleźli kilka ludzkich szkieletów, które zostały starannie ułożone w pozycji kucznej. Celowe ułożenie ciał miało określony cel religijny, choć archeolodzy nie są obecnie pewni, co to mogło być. Ciała zostały pochowane wraz z wybranymi przedmiotami grobowymi, a konkretnie jedzeniem i napojami, które najwyraźniej miały być darami dla bogów.
Jedzenie składało się z mięsa różnych zwierząt, co ujawniły kości i stawy znalezione wewnątrz dołów grobowych. Nie znaleziono śladów żadnych płynnych napojów, ale archeolodzy wywnioskowali, że takie napoje były tam kiedyś na podstawie obecności misek garncarskich umieszczonych obok zmarłych. Członkowie zespołu archeologicznego byli zszokowani odkryciem tak wielu szczątków zwierzęcych pochowanych obok szczątków ludzkich.
„Szczątki zwierząt, które znajdujemy umieszczone na dnie dołów, zapewniłyby tygodnie pożywienia dla tej osady” – potwierdził dr Russell. „Jest to więc znaczące poświęcenie dla ich bogów, aby zakopać tak wiele w ziemi”.
Istniały elementy rytualne np ofiary ze zwierząt, które pomagają legitymizować ideę, że miały one duchowy cel. W niektórych dołach części zwierząt i kości różnych gatunków mieszały się ze sobą. Na przykład w jednym grobie studenci archeologii znaleźli głowę krowy umieszczoną na ciele owcy.
Obszar, na którym znaleziono grób i doły ofiarne, znajduje się zaledwie pół mili (0,8 km) na północ od dużej osady z epoki żelaza, która została po raz pierwszy odkryta w 2015 roku . Pozostałości ponad 150 okrągłych domów zostały znalezione w pierwotnym miejscu, wskazując, że był on gęsto zaludniony (w stosunku do standardów swoich czasów). Pracownicy Bournemouth i studenci ostatecznie zdecydowali się nazwać osadę „Duropolis”, która jest nazwą pochodzącą od plemion Durotriges, które żyły na terenie dzisiejszej południowo-zachodniej Anglii w epoce żelaza.
„Nie wiemy, dlaczego mieliby to robić, dla nas jest to szczerze dziwaczne, ale to fascynujący nowy wgląd w ich systemy wierzeń” – powiedział dr Russell.
Nikt nie wiedział, co może zostać odkopane, jeśli archeolodzy rozszerzą swoją strefę wykopalisk poza granice osady znalezionej w 2015 roku. Ale jak pokazują wykopaliska cmentarza i szczątków ofiar, plemionom Durotriges, które zbudowały Duropolis ponad 2000 lat temu, nie była obca koncepcja rozrostu. Ich wersja miasta stale poszerzała swoje granice, podobnie jak dzisiejsze miasta.
Rozwiązywanie tajemnic starożytnych mieszkańców Anglii
To zaskakujące odkrycie rzuciło nowe światło na rytuały i praktyki pogrzebowe Brytyjczyków z epoki żelaza. Archeolodzy i historycy starożytni nieustannie poszukują wszelkich artefaktów i ruin, które można odnaleźć w czasach przedrzymskich, starając się wypełnić ogromne luki w swojej wiedzy o życiu starożytnych.
„Wiemy wiele o życiu w Wielkiej Brytanii podczas i po inwazji rzymskiej, ponieważ tak wiele zostało zapisane”, powiedział dr Russell. „Ale nie mamy nic zapisanego o życiu wcześniejszym, odpowiedzi na to, jak żyli, pochodzą wyłącznie z tego, co znajdujemy w ziemi”.
Oprócz kości zwierzęcych i ludzkich, podczas ostatnich wykopalisk odzyskano również kilka artefaktów kulturowych.
„Niektóre z najbardziej ekscytujących znalezisk, które wydobyliśmy z wykopalisk obejmują pierścień, który znaleźliśmy na czyimś palcu w powiązanym pochówku”, powiedział student archeologii Nathan Sue, który pracował nad zachowaniem wszystkich artefaktów z tego miejsca. „Jest to stop miedzi, być może brązu i miło jest to znaleźć, ponieważ pierścienie w tym wieku nie są powszechne”.
Studenci odkopali wszystkie doły magazynowe, te ze szkieletami i te bez. Wraz z kośćmi zmarłych odzyskali także ceramikę, węgiel drzewny, kawałki biżuterii i krzemień. Niektóre z dołów były używane wyłącznie do wyrzucania śmieci, które często zawierają szeroki zakres szczątków, które ujawniają wierzenia i działania kulturowe.
Wykopaliska na starożytnym cmentarzu będą kontynuowane jeszcze przez kilka dni, ponieważ archeolodzy pozostają chętni i niespokojni, aby dowiedzieć się więcej o tajemniczych ludach przedrzymskiej Brytanii. Po tym jak odzyskane ludzkie kości zostaną zanalizowane, a następnie ponownie pochowane w ziemi, w tych samych miejscach, z których zostały wydobyte.
