Większość ludzi zna Andy’ego Warhola z jego sitodruków celebrytów i z jego wyszukanego studia, The Factory. Przez wiele lat był on ilustratorem reklamowym, zanim rozpoczął karierę artystyczną w pełnym wymiarze. Pozostawał blisko sceny muzycznej, przyjaźniąc się z Velvet Underground, Rolling Stones i innymi.
Andy Warhol i jego projekty okładek
Andy Warhol zaprojektował swoją pierwszą okładkę albumu wkrótce po przybyciu do Nowego Jorku w 1949 r. W różnych okresach twórczych Warhol wielokrotnie zwracał się ku medium, jakim jest płyta, a w szczególności ku okładce płyty, jej projektowi graficznemu i produktowemu. Oprócz jego najbardziej znanych prac w tym gatunku, „bananowej okładki” The Velvet Underground & Nico (1967) i okładki zamka błyskawicznego albumu Rolling Stones Sticky Fingers
Wiele z ilustracji okładkowych Warhola było opartych na fotografiach, jak na przykład debiutancki album Kenny’ego Burrella dla Blue Note z 1956 roku, który zapowiadał jego późniejsze wielkoformatowe portrety gwiazd muzyki pop i aktorów. Inna okładka albumu Blue Note, LP Congregation (1957) Johnny’ego Griffina, również oparta na fotografii i przedstawiająca jaskrawo kolorowe kwiaty na koszuli Griffina, była zapowiedzią wielkiej serii Flowers z następnej dekady. Według Freda Kaplana z New York Timesa
„Wszystkie okładki jego albumów odzwierciedlały inne formy sztuki, które były obecne w popkulturze jego czasów.”
